اندرز انوشه روان خسرو قبادان
چنین گویند كه چون انوشه روان، خسرو پور قباد زندگیش به سرانجام رسید، پیش از آنكه روان از تنش جدا شود، بزرگان را چنین وصیت كرد كه چون من درگذرم این تخت را برداشته و به اسپانور (میدانی در شهر تیسفون) ببرید در آنجا نهاده مردم را بانك زده، بگویید:
ای مردم از بدكاری و گناه بپرهیزید و در كردار نیك كوشا باشید و به خوشی جهان ناپایدار دل مبندید، این تن همان تنی است كه تا دیروز از فّر و شكوه آن كسی نمی‌توانست كمتر از سه گام به او نزدیك‌تر شود و تا دیروز همواره در ترویج اشویی و نیكی و پاكی كوشش می‌كرد، اینك امروز همان بدن را بنگرید كه كسی از ترس پلید شدن به آن نزدیك نمی‌شود و هر كس به آن دست نهد تاخود را پادیاو (غسل)نكند و پاك نسازد، نمی‌تواند به نماز اهورامزدا بایستد و نباید با نیاكان و پاكان آمیزش كند.
آری این بدن دیروز از شكوه و جایگاه پادشاهی دست به كسی نمی‌داد و امروز از پلیدی كسی دست به آن نمی‌گذارد. پس ای مردم، پارسا و نیكوكار باشید و در نیكی و بهروزی جهان و جهانیان بكوشید. در پیروی از دین راستی و پیمان استوار بمانید و با ردان و راستان همراه باشید، اندرز معلمان روحانی را بشنوید و به كار بندید.
به آنچه به شما رسیده است قانع بوده و به مال دیگران طمع مدارید، در داد و دهش به بینوایان و نیازمندان غفلت مورزید و بدانید كه چون از جهان درگذرید، شكوه و جایگاه تباه شود و غم و شادی پایان پذیرد.
ز نهار ای مردم با خبر باشید چون زندگانی كوتاه جهان را سپرید راه دوری شمارا در پیش است. در آنجا داور دادگر اعمال شما را خواهد سنجید و كسی اعمال نیك و ثواب به شما وام نخواهد داد و برای نجات، رشوه پذیرفته نمی‌شود.
زنهار ای مردم تن را بر روان برتری مدهید جز كردار نیك نمی‌توان از پل چینود عبور كرد زیرا در آنجا داوران راستی مانند مِهر و رشن نگران اعمال شما خواهند بود.
از نیكان باشید تا اهورایی شوید. كسی را تمسخر و سرزنش مكنید. چه نیكی و بدی در هركس وجود دارد. جهان گذران را چون كاروانسرایی پندارید و در آن به نیكی رفتار كنید، زشتی و رنج و آزار را از خود دور سازید.
این نیز گفته‌اند كه هركس باید فكر كرده ، بداند از كجا آمده‌است و در این جهان برای چه زندگی دارد و باز به كجا خواهد رفت و چه خویشكاری(وظیفه‌ای) بر عهدة اوست.
من چنین می‌دانم كه از نزد هورمزد خدای آمده‌ام و برای برانداختن زشتی و دروغ به جهان رسیده‌ام و باز به جایگاه نخستین خود نزد هورمزد خدای بازگشت خواهم كرد و او از من اشویی ، راستی، كوشش و دانایی خواستار است.
برگرفته از