ورنی بافی (سوماک)

ورنی، هنر دست اهالی منطقه ارسباران
هنر اصیل و بومی ورنی بافی بیشتر در بین عشایر و روستاهای منطقه ارسباران رواج دارد به طوری که جمعیت بسیاری از منطقه به تولید این صنعت دستی اشتغال دارند و هزینه امرار معاش خود را از تولید ورنی تامین می‌کنند.
"ورنی" در میان عشایر شاهسون و روستاهای کلیبر، خداآفرین، هوراند و روستاهای بخش مرکزی از رونق قابل توجهی برخوردار بوده و در زمان کنونی کشور ما تنها صادرکننده این صنایع دستی است.
نقشه ورنی نشانگر اعتقادات، آداب، رسوم و باورهای مردم این منطقه است و بیشتر در بافت آن از تخیلات ذهنی و شکل حیوانات و پرندگان استفاده می‌شود، معمولا برای رنگ‌بندی ورنی از رنگ‌های لاکی، کرم، آبی روشن، سفید و پیازی استفاده شده و در ابعاد مختلف به بازار عرضه می‌شود.
ضخامت ورنی کالایی بین گلیم و فرش است که مانند سایر گلیم‌ها به صورت ذهنی و بدون نقشه از پیش تهیه شده به وسیله زنان و دختران عشایر و روستائیان منطقه ارسباران بافته می‌شود.

"ورنی" محصولی است میان گلیم و فرش که همچون سایر گلیم‌ها بصورت ذهنی و بدون نقشه از پیش تهیه شده به وسیله زنان و دختران عشایر و روستائیان منطقه ارسباران بافته می‌شود.

تار و پود این فرش همانند قالی از نخ‌های پنبه‌ای، پشمی و ابریشمی فراهم شده و گاهی برای چله‌کشی از پشم گوسفند هم که در منطقه بصورت فراوان وجود دارد استفاده می‌شود.

"ورنی" در میان عشایر شاهسون و روستاهای کلیبر، خداآفرین، هوراند و روستاهای بخش مرکزی از رونق قابل توجهی برخوردار بوده و در حال حاضر کشور ما تنها صادرکننده این محصول است.

این محصول هم بر روی دار افقی و هم بر روی دار عمودی بافته می شود که در داخل چادر و خانه‌های روستائیان و عشایر مستقر می‌شود

نقشه ورنی نشانگر اعتقادات، آداب و رسوم و باورهای مردم این منطقه است و بیشتر در بافت آن از تخیلات ذهنی و شکل حیوانات و پرندگان استفاده می‌شود و معمولاً برای رنگ‌بندی ورنی از رنگهای لاکی، کرم، آبی روشن، سفید و پیازی استفاده شده و در ابعاد مختلف و به بازار عرضه می‌شود.

نام ورنی از کلمه ترکی باستانی ورنیVereni به معنی اژدها گرفته شده است.
ورنی نوعی گلیم یک رو یا گلیم فرش نما بدون پرز است که به سبک پود پیچی یعنی گذراندن پود اصلی از تار و پیچش نخ خامه به دور نخ های تار شکل گرفته و نقش می پذیرد. ورنی نه فرش است و نه گلیم بلکه نوعی زیرانداز یک رو است که هم سادگی و سبکی گلیم را دارد و هم ظرافت و زیبایی قالی را، ورنی به دلیل عدم استفاده از گره در بافت آن جزو گلیم و به اعتبار طرح و نقشه و شکل ظاهری آن مشابه قالی به نظر می آید.
جنس ورنی گاه تلفیقی از ابریشم یا پشم است و بر روی دار بصورت عمودی بدون نقشه و بصورت ذهنی توسط زنان و دختران عشایر و مناطق روستایی بافته می شود. تولید ورنی بیشتر در فصل قشلاق ایل انجام می‌شود که عشایر فرصت کافی برای استراحت و سکونت در یک منطقه را دارند.
در گذشته عشایر منطقه قره داغ (ارسباران) پشم حاصل از دام هایشان را با دوک‌های معمولی می‌ریسیدند و به روش ابتدایی رنگ ریزی می کردند و آن را برای بافت ورنی آماده می‌ساختند.

عکس: ستار یاری