امیر ثناجو/ این بخشی از جداره­ای در خیابان دانشکده شهر ارومیه است؛ دو تابلو که دارای محتوایی همسان ولی با دو بیان متفاوت است ! قطعا تابلوی پایینی تاثیر بیشتری نسبت به بالایی خواهد داشت. وقتی می­توان سخنی را با لحنی انسان­وارانه و مهرآمیز بیان کرد دلیلی برای به کارگیری لحن خشن و تهدید آمیز نیست. نمونه چنین مواردی را گه­گاه می­توان در سطح شهر مشاهده کرد؛ پیام هایی اینچنینی : لعنت بر پدر و مادر کسی که در این محل آشغال بریزد و یا در صورت توقف هر چهار چرخ پنچر خواهد شد. هر چند پیام دوم خود از لحاظ قانونی جرم محسوب شده و امکان پیگرد قانونی هم دارد! با این­حال این پیام ها موجب گسترش فضای منفی  وبدبینانه در درون یک جامعه می­شود که یک شخصه منفی برای هر شهری محسوب می­گردد. در زندگی روزمره اگر نیاز به انتقال پیامی به دیگران داشتیم می­توان با استفاده از جملات و واژگان مودبانه تر و انسانی ­تر، شاهد شهری شاداب، پر مهر و در نتیجه پر برکت باشیم.