امیر ثناجو/ این بخشی از جدارهای در خیابان دانشکده شهر ارومیه است؛ دو تابلو که دارای محتوایی همسان ولی با دو بیان متفاوت است ! قطعا تابلوی پایینی تاثیر بیشتری نسبت به بالایی خواهد داشت. وقتی میتوان سخنی را با لحنی انسانوارانه و مهرآمیز بیان کرد دلیلی برای به کارگیری لحن خشن و تهدید آمیز نیست. نمونه چنین مواردی را گهگاه میتوان در سطح شهر مشاهده کرد؛ پیام هایی اینچنینی : لعنت بر پدر و مادر کسی که در این محل آشغال بریزد و یا در صورت توقف هر چهار چرخ پنچر خواهد شد. هر چند پیام دوم خود از لحاظ قانونی جرم محسوب شده و امکان پیگرد قانونی هم دارد! با اینحال این پیام ها موجب گسترش فضای منفی وبدبینانه در درون یک جامعه میشود که یک شخصه منفی برای هر شهری محسوب میگردد. در زندگی روزمره اگر نیاز به انتقال پیامی به دیگران داشتیم میتوان با استفاده از جملات و واژگان مودبانه تر و انسانی تر، شاهد شهری شاداب، پر مهر و در نتیجه پر برکت باشیم.