آیین زرتشت ، آیینی است که در آن هر شخص باور مند بایسته است تا برای زندگی خود تلاش کند و در راه آبادانی و پیشرفت جهان کوشا باشد.
تلاش و انجام کار نیک بارها در گاتها ستوده شده است و جایگاه ویژه ای در باور زرتشتیان دارد.
چنانکه در یسنا هات 30 بند 9 آمده است :
پروردگارا ! بشود مانند کسانی که جهان را به سوی تکامل و آبادی پیش میبرند از بندگان وفادار تو باشیم. ای خداوند جان و خرد و ای هستی بخش بزرگ بشود در پرتو ( راستی و پاکی ) از یاری تو برخوردار گردیم تا زمانی که ما دستخوش بدگمانی و دو دلی هستیم اندیشه و قلب ما یکپارچه به تو پیدا کند.
اشو زرتشت در گاتها از همه می خواهد که با پیروی از قانون اشا برای پیشرفت و آبادانی شهر ، کشور و جهان کوشش کنند از این روی کاهلی و تن پروری نکوهش شده است. در اوستا آمده است هر کشاورزی که زمین را بارور سازد راه اشویی را می پیماید. همگان میدانیم که در زمان های گذشته کشاورزی مهمترین راه برای ادامه زندگی بوده و هنوز هم میباشد . کشاورزی و آبادانی و پرورش چارپایان سودمند از آموزش های اشوزرتشت است. یک فرد زرتشتی میداند که با کوشش خود آسایش و پیشرفت را در آینده به ارمغان خواهد آورد، نگاه به آینده ای روشن و ساختن آن.
همچنین میخوانیم در هات 34 بند 14 :
ای خداوند خرد کسانی از آن پاداش گرانبها که نوید داده شده بهره مند خواهند گردید که کار را از روی خرد و منش پاک انجام دهند ، برای پیشرفت و آبادانی جهان کوشش نمایند، خواست خداوند هستی بخش را برآورده سازند و در پرتو راستی و پاکی در پیشرفت اراده الهی کوشا باشند.
همگی میدانیم که آرزوی زرتشت ساختن جهانی نوین است و خداوند این جهان را برای شادی ما آفریده است ، پس آیا میشود بدون کوشش و ساخت آینده ای بهتر در آن شاد بود ؟ ساخت جهانی نوین همراه با شادی ، کوشش و تلاش همگان را میخواهد ، در هر جایگاه و رتبه ای باشیم باید آن را به بهترین حالت ممکن به پیش بریم و از کم کاری و تنبلی دوری جوییم.
از کسانی باشیم که این جهان را تازه و آباد می کنند. گاتها