امیر ثناجو

چكيده:

    باستان­سنجی دانشی است که امروزه جایگاه و اهمیت فراوان خود را در علوم باستان­سنجی و پژوهش ­های تاریخی- هنری یافته است با این­حال هنوز چارچوب ها و بنیان­های این دانش این دانش به صورت کامل ترسیم و تبیین نشده است. در این نوشتار ابتدا به تبیین مفهوم میراث فرهنگی و چرایی ارزشمندی آن و روند مطالعات علمی مرتبط با میراث فرهنگی پرداخته شده است. سپس تعاریفی که تاکنون از باستان­سنجی ارائه شده و مفاهیم مرتبط و نیز سیر تحول آن مورد نقد و بررسی قرار گرفته و در نهایت یک تعریف واحد از این دانش پیشنهاد شده است. بنا به این تعریف، هرگونه کاربرد سنجش ­ها و روش­ های آنالیزی مورد استفاده در علوم طبیعی در راستای دست یافتن به پاسخ­ های علمی به پرسش­ ها و ابهامات مطرح در زمینه­ های گوناگون باستان­شناسی و مطالعات هنری در حیطه دانش باستان­سنجی جای می­گیرد. در ادامه، این دانش در شش شاخه­ روش­ های گاه­نگاری، مطالعات مصنوعات، رهیافت­ های زیست بوم شناختی، کاربرد روش­های آماری و ریاضی، روش­های سنجش از راه دور و حفاظت، به اختصار تشریح شده است. پس از جمع بندی کلی این دانش، تجربیات شاخص مطالعات باستان­سنجی لعاب های به کار رفته در سفالینه­ های دورهای اسلامی در نقاط مختلف جهان شامل مطالعات فناوری و ساختارشناسی لعاب ها، روش ها نتایج و کاربردهای هر کدام از تجربیات و ویژگی های هر یک از این روش­ ها و تجزیه و آنالیز­های آزمایشگاهی و دستگاهی-تجزیه­ ای این لعاب ها بررسی و تحلیل شده است

کلید واژگان: باستان­سنجی، باستان­شناسی، روش­ های گاه­نگاری، لعاب ­های اسلامی، فناوری لعاب

دانلود فایل متن کامل مقاله (pdf)